اپیزود نامه

پرده‏ی اول:

اپیزود اول:
ظهر تاسوعا، روبروی کنسولگری روسیه، راهپیمایی دانشجویان برای دفاع از مردم غزه در راستای اهداف قیام عاشورا؛

می‏میریم، می‏جنگیم، ذلت نمی‏پذیریم؛
بالدم،بالروح، نفدیک یا غزه؛
دخیل یا ابالفضل، دخیل یا ابالفضل... .

زیرنویس: یا حسین، با خون و جانمان برای تحقق آرمان‏های تو می‏جنگیم و فریاد می‏زنیم هیهات من الذلة... .

اپیزود دوم:
مسجد پامنار، شب عاشورا، ‏دسته‏ی سینه‏زنی دیوانگان شه کربلا؛

حسین جان یا حسین، حسین جان یا حسین...
.
.
دم در روضه می‏دن عدس‏پلو ... آقاجون دسته تو بردارُ برو ... .

زیرنویس: مولا (ع)، ذره ذره‏ی وجودم به فدای یک نیم‏نگات!

اپیزود سوم:
ظهر عاشورا، میدان امام، قافله‏ی عزای رزمندگان اسلام؛

شعار زنان است بر لب، که اسوه‏ی ماست زینب، و سینه‏زنی هر شب، عبادت مردانِ ماست...
.
.
کِی می‏رسه از ره، مسافر راه خدا، شکسته دلامون، این المعز الاولیاء؟!
.
در این دنیا شیعه دل‏تنگه، ندای حق پاسخش سنگه... .

زیرنویس: در انتظار ظهوریم و بس. تک‏تک ذرات بدنمان نوای ظهور را زمرمه می‏کند! چرا که این الطالب بدم المقتول بکربلاء...؟!

اپیزود چهارم:
مجتمع پارک، روضه‏ی شام غریبان؛

مستر حسینُ کشتن!، ای وای چی کارش کردن... ؟!

زیرنویس: فرق نمی‏کنه چه شکلی‏ام، جانم فدای تو حسین...!

پایان پرده‏ی اول.

پرده‏ی دوم:

اپیزود اول و آخر:

این حسین کیست که عالم همه دیوانه‏ی اوست؟!!!
.
.
.

این پرده پایان ندارد!

محرم آمد با بیرق‏های برافراشته‏ی هیهات منا الذله...

ح: حریت و آزادگی، در رگ و خون همه‏ی مسلمانان حسینی موج می‏زند. و مسلمانی که با فرهنگ حسینی آشناست، برای از بین بردن یزید! از جان و مال و فرزندان و خانواده‏اش می‏گذرد!

س: سلام بر خون پاک شهیدان حر و آزاده، چه در کربلا، چه در خرمشهر، چه در جنوب لبنان و بیروت، چه در نوار غزه! فرقی نمی‏کند، به همه‏ی کسانی که برای نابودی یزید زمانشان مقاومت و مبارزه کردند و می‏کنند، سلام و درود!

ی: یگانه خدای توانا، تنها پشت و پناه و حامی حسینیان هر زمان!

ن: نوش جانتان باد! گوارای وجودتان باد! نوشیدن بهترین شربت‏های بهشتی، نوشیدن لعل لب عزیزترین بنده‏های خدا...

ته.نوشت: امروز حسین (ع) خیمه‏ها را در کرب و بلا بنا می‏کند! در این صحرا ده روز می‏خواهد زندگی کند و قربانی بدهد!
گوش بده! می‏شنوی؟! آری این حسین و اولاد و اصحاب حسین‏اند که برای رسیدن به خدا لحظه‏شماری می‏کنند! خوش به سعادتشان! چند پله‏ای بیشتر نمانده! کمتر از ده پله!

ته‏تر.نوشت: این ایام تسلیت. در این روزها، دعا برای پیروزی دوباره‏ی خون بر شمشیر، بهترین دعا می ‏توناد باشد. این لحظات را از دست ندهیم.

با این همه سر و صدا هنوز هم خوابی؟

دینگ، دینگ،...

- دوباره کدوم مزاحمی یادش رفت این ساعت را خاموش کنه و مرا از خواب ناز بیدار کرد؟!

- من بودم! البته این صدای زنگ ساعت نبود!

- تو کی هستی؟! پس صدای چی بود؟! چرا نمی‏گذاری بخوابم؟!

- منم قاصدک! این هم صدای هشدار بود! برای تو پیام آورده‏ام! لطفاً چند لحظه گوش بده!

- تو را به هر چی می‏پرستی مزاحم نشو، مگه نمی‏دونی الان عصر ِ خواب! من است؟! دورانی هست که همه در خوابند!

- ولی با این همه سر و صدا چطور می توانید بخوابید؟!

- سر و صدا؟! من که صدایی نمی‏شنوم! بگذار بخوابم!

- خوب گوش بده! خواهش می‏کنم، صدای گریه‏ی بچه‏ها را نمی‏شنوی؟! صدای ضجه‏های مادران؟! صدای ناله‏های پدران؟! همه سر در چاه این دنیا کرده‏اند و ناله سر داده‏اند! نمی‏خواهی جوابی بدهی؟!

- برو بابا دلت خوشه! من خودم هزارتا بدبختی دارم، تو که اینقدر گوش‏هات تیز است، خوب گوش بده، ببین صدای ناله‏های دل من را نمی‏شنوی؟! صاحب‏خونه جوابم کرده، گفته برم بگردم دنبال یه جای دیگه!! برای چی؟ برای اینکه شب‏ها چندتا جوون دور هم جمع می‏شدیم و یه کم خوش بودیم! شیطونه می‏گه بزنم...!!
شهریه‏ی دانشگاه را هم این ترم نداده‏ام، به همه‏ی بچه‏ها گفته‏ام مرخصی تحصیلی گرفته‏‏ام! اما کدومشون می‏دونن که من چون پول نداشته‏ام قید درس خوندن توی دانشگاه آزاد را زده‏ام؟! کارهم که برای ما توی این ایران پیدا نمی‏شه....!!!
برو بابا دلت خوشه! من خودم این همه غم و غصه دارم، اون موقع تو اومده‏ای از گریه و ناله و ضجه حرف می‏زنی؟! بگذار بخوابم!

- تو حرفات را زدی، من هم گوش دادم! حالا تو گوش بده! از صاحب‏خونه می‏گی که جوابت کرده؟! پس می‏تونی یه گوشه از حرف منو خوب بفهمی! یه جایی از این دنیای بزرگ که جا برای همه هست! یه عده به زور می‏خوان، زن‏ها و بچه‏ها و مردهای یک سرزمین را بیرون کنند! اسمش هم مطمئنم هزار بار توی خواب‏های روزمرگیت شنیده‏ای! می‏دونی کجا را می‏گم! بله، بازهم فلسطین، یا یه‏کم نزدیک‏تر بیا، به غزه! این بار چندم است که این اسم را فقط شنیده‏ای و از کنارش گذشته‏ای؟! تو به خاطر گرفتن بزم شبانه و خوشی‏های بی‏جهتت سرزنش شده‏ای، اما آن بی‏گناهان که در حسرت یک لبخند کوچک می‏سوزند، چرا؟!
راست می‏گویی، الان عصر خواب مردم جهان است! در گوشه‏ای از دنیا، عده‏ای جلسه می‏گیرند که چگونه با بحران اقتصادی! مبارزه کنند، تا نکند پول‏های بادآورده‏شان را باد ببرد، و گوش‏های کرشده‏ی آن‏ها نمی‏شنود، صدای شکسته شدن استخوان‏های خانواده‏ای را زیر بار بحران و تحریم اقتصادی، بحران اجتماعی، بحران نظامی، بحران پربحرانی....!!!
از شهریه‏ی دانشگاهت گفتی؟! در آن سرزمین دانشجوهایش با سنگ درس می‏خوانن! نه که فکر کنی عصر حجره! نه، کنار قلمشان سنگ گذاشته‏اند و به همان قلم، قسم خورده‏اند که حتی اگر با سنگ هم شده، دشمن را از سرزمینشان بیرون کنند! نه فقط دانشجویان، بلکه دانش‏آموزان این سرزمین هم به همین شیوه درس می‏خوانند! اصلاً نظام آموزشی نوین آن سرزمین بر پایه‏ی مبارزه بنا شده است!
اتگر بازهم بخوابی، راست می‏گویی، هیچ جایی کاری به تو نمی‏دهند! در هیچ جای جهان برای خواب‏زدگان کاری نیست!

پس دوست من برخیز و کاری بکن!

ته.نوشت: پس چرا معطلی؟!