آقای اوباما، سلام علیک!
سلام کردم، چون رسم مسلمانان است که اول صحبتشان را با نام خدا آغاز کنند. شنیدهام تو خود به این رسم و رسومات آگاهی! و میدانی که جواب سلام واجب است.
میخواستم با تو حرف بزنم و برای این، اینجا را انتخاب کردم که شنیدهام، هنوز هم ایمیلهایت را چک میکنی و در دنیای وب2 قدم میزنی! با خودم گفتم چه جایی بهتر از اینجا، که صدایم به گوشت برسد؟!
به فارسی حرف میزنم، چرا که میدانم برای نفوذ در ایران از هیچ کاری دریغ نمیکنی. تسلط بر زبان فارسی که سهل است!
بگذریم. اینها همه مقدمه بود. حرف من چیز دیگریاست!
راستش را بخواهی، وقتی شنیدم سیاهیت! بر سفیدی کاخت چیره شد، کمی متعجب شدم. هرچه باشد آمریکا با ایران خیلی تفاوت دارد. از مردمش تعجب کردم و ... . بگذریم. حرف من این هم نیست.
شنیدهام دست دوستی به سمت ایران دراز کردهای. گفتم و بیایم و برای این دوستی راهنمائیت کنم. هرچه باشد تو به این دوستی نیاز داری. افغانستان که یادت نرفته؟!
من ایرانم را خوب میشناسم. همه جایش را با همهی فرهنگهایش! خواستم از زبان یک جوان ایرانی، راهنمائیت کنم. چون میدانم برای ابراز دوستیت آنچنان که باید و شاید تحقیق نکردهای!
آقای اوباما! برای دوستی با ایران کافیست کمی گوشت را باز کنی. آن وقت میشنوی که هنوز هم در و دیوار این خاک، صدای: آمریکا، آمریکا، مرگ به نیرنگ تو...خون جوانان ما میچکد از چنگ تو، را سر میدهد. اینجا هنوز هم مردمش، به حرمت فریاد شهیدان که در گوش زمان پیچیده است، قیام میکنند!
اینجا هنوز هم برای پیروزی انقلابش جشن میگیرند. راستی، چرا برای تبریک گفتن، روز پیروزی ایران بر باطل را انتخاب نکردی؟!
آقای اوباما، برای دوستی با ایران کافیست، چشمانت را باز کنی. اینجا هنوز هم میلیونها نفر سمعاً و طاعتای سخنان رهبرشانند. اینجا هنوز هم جوانانش به حرمت سخن رهبرشان، به تحصیل و تهذیب و ورزش مشغولند! اینجا جوانانش برای رسیدن به حق مسلمشان، هنوز هم تلاش میکنند. یادت که نرفته؟! اینجا ایران است!
آقای اوباما! برای دوستی با ایران کافیست دهانت را گاهی ببندی و سهم شنوائیت را زیاد کنی! کشور تو با تمام سیاستهای غلطش در طول تاریخ فقط حرف زده و گوشش را بسته. وقت آن رسیده که مدتی برعکس عمل کند!
آقای اوباما! اینجا رسم است وقتی میخواهند با کسی دست دوستی دهند، روکش دستشان را باز کنند تا با همهی وجود گرمای صداقت دوستی حس شود. به تو پیشنهاد میکنم، دستکش مخملینت را دربیاوری، چراکه این ویترین نمایشی، باعث نمیشود که ایران از صحت و سقم صداقتت بیخبر بماند. یادت که نرفته؟! ایرانی خیلی باهوش است. حتی باهوشتر از تو!
آقای اوباما! حتما شنیدهای که ایرانیها مهماننوازند. خونگرمند و پاسخی را بیجواب نمیگذارند. اما شاید نشنیده باشی که ایرانیها، با هرکسی مثل خودش رفتار میکنند و جواب های را با هوی میدهند. این را گفتم تا بدانی، اگر منشت، منش بوش است، منتظر پاسخی، مثل پاسخ بوش باش! اگر غیر از این میخواهی به فکر تغییر باش!
آقای اوباما! ایرانیان از جنگ بیزارند! خلاف تصور شما! حرفهای فوکویاما که یادت نرفته؟! آنها بال سبزی دارند که برای هدفش خونریزی را به حداقل امکان میرساند. اما یادت باشد، بال سرخی دارند که فرهنگ شهادت و احقاق حق را در وجودشان جوشانده! حتی حاضرند در این راه جان بگیرند و جان دهند!
خلاصه که مراقب خودت باش! و دوباره تأکید میکنم، اگر هنوز هم، همان آمریکایی هستی که همیشه به فکر تجاوز و تعدی از حقوقش بوده، منتظر ضربهی سختی باش!
امضاء: یک ایرانی
