• وبلاگ : صفحه‏ي بيست و يكم
  • يادداشت : اگر او، باماست، بايد اوباما، نباشد!
  • نظرات : 5 خصوصي ، 18 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + ميثم 

    سلام عليكم و...

    خواهش ميكنم ببخشيد ديگه به اندازه وسع و بر حسب...

    اما راجع به نقطه چين ها البته اين هم شيوه اي است مطعلق به اقا سيد يك دنيا حرف و درد و سه نقطه .( ايشان را ميگويم)

    اما منظور حقير از اين نقاط امروز شيوه نوشتاري و بيان كلامي تان خطاب به اقاي اوباما بود حقير قصد نصيحت يا از اين دست ندارم و كوچكتر از اين حرفهايم اما در اعتقادات خويش به اين نتيجه رسيده ام كه بين رك گويي و بيبرده سخن گفتن تا جسارت و حداقل بي ملاحظه سخن گفتن مرزي ست شايد به نازكي مويي(تو=شما) بلاخص ان هنگام كه كلام انسان بوي شعائر الله ميدهد و از حنجر انسانهايي بر خواسته كه مولايشان كونو قوامين الله شهدا. بلقسط سر ميدهند

    و ان كلام ان همه نافظ هست كه از پوست بگذرد و بر جان بنشيند پس شايد بهتر باشد كه .... البته بنده متوجه ان كينه مقدس يك هزار و سيصد وچند ساله حزب الله از ... هستم اما باز هم ...

    التماس دعا

    پاسخ

    سلام عليكم. پس باز هم كه با نقطه چين منظورتان را بيان كرديد! البته اين بار متوجه منظورتان شدم. درست مي فرماييد. اما كلام شما وقتي در مورد مطلب من صدق مي كند كه من نامه اي رسمي يا كلي نوشته باشم. اگر من به جاي لفظ تو از شما استفاده مي كردم چه بسا ممكن بود مخاطب من همه ي مردم آمريكا قرار بگيرند . حال آن كه مشكل ما با سياست غلط آمريكاست، نه مردمش! اين نامه يا اين خطابه لحني كاملا صميمي و غير رسمي دارد. فكر نمي كنم در چنين نامه هايي درست باشد از لحن هاي رسمي استفاده كرد. اينطور نيست؟