بسم رب الرضا(عليه السلام)

[گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل]

واحساس کبوتر بودنم راتازه فهميدم،

وبستم رشته پرواز خود را با هزاران زائر ديگر

به قفل پنجره فولاد آقاهرچه محکم تر

وگفتم :

" اي کران تا بيکران صحن و رواقت: زائرم کردي وغم ها را زدودي ازوجودم؛

زبانم ، آشيانم، آب ونانم داده اي، بگذارم اين جا بال وپر گيرم ...

در اين جا_ اين وسيع نور _ قاصدگردم اين زوار عاشق را

همان دشت شقايق را

بگوم تانامه بر باشم ... زبام خود هوايم کن

براي يک سفرامشب دعايم کن که تا کرب وبلا پرگيرم و

بوسم دوباره خاک سرخي را که بوي سيب سرخ مي آيد... ازآن شش گوشه روشن

هوايي ام هوايي ام دوباره کربلايي ام. ......... هوايم کن هوايي ام دوباره کربلايي ا"""" ميلاد نور پيشاپيش مبارک! """"