سلام بر رمضان! سلام بر عزیزترین میهمان بر سر سفرهی دل ما!
همیشه از خودم میپرسیدم: این مائیم که میهمان رمضانیم یا اینکه رمضان میهمان سفرهی دل ماست؟!
هیچ وقت حس میهمان در این ماه به من دست نداد! چون این، من نبودم که به سمت او میرفتم، رمضان، خود به سمت من آمد، با کولهباری پر از رحمت و برکت!
رمضان به سمت من آمد چرا که منشأ لطف و کرم پروردگار بود!
و امروز، این رمضان است که دعای وداع با بندگان تازه متولد شدهی پروردگارش را میخواند!
و من، که از پیچ و خم سی روزهی ماه رمضان، جز رحمت خدا چیزی ندیم، فقط میتوانم بگویم، سلام بر این دریای بیکران رحمت الهی! میگویم سلام، چرا که رمضان، خود آغازِ یک دیدار است!
همانطور که در پایان نماز هم سلام میکنیم!
هر دو به چشم نابینای ما زمینیان، تمام شده ولی در حقیقت، تازه شروع میشود!
تازه شروع می شود، که من، یک سال با توشه ای که در این ماه از کوله بار رحمت رمضان جمع کردهام، زندگی کنم.
و در انتظار اینکه شاید سال دیگر لیاقت حضور در یک میهمانی دیگر را داشته باشم.
آری! رمضان میهمان دل ماست! میهمان دل حقیقیِ ما!
و این دل، جز خدا، برای هیچ کس دیگر جایی ندارد!
پس، من و رمضان هر دو میهمان خداییم!
ته، نوشت: عید فطر بر همهی روزهداران مبارکباد. امیدوارم این اولین عیدی باشد، که در ظهور امامزمان به یکدیگر تبریک میگوئیم!
